Malam-malam begini aku scroll tanpa posting… tapi jantungku ngerasain cahaya itu kayak madu tua yang nyeret bayang. Kau juga pernah begitu? Ya ampun filter — tapi kau dengerin diamnya. Ini bukan video, ini ritual tidur: tiap piksel bercerita tanpa kata. Siapa yang bilang sendiri? Kita semua sama — cuma beda lampunya. 😌 Jangan lupa comment: “Aku juga gitu” — biar kita nggak sendirian lagi.
রাতের ২টা বেজির আলোয়ে স্ক্রিনটা স্পর্শ করছি… ফিল্টার? না! মেকআপ? না! শুধুই ‘ভাবনা’-এর ছায়া। 😅
আমি পোস্টওয়াতেইনি…
পড়ছি—কারণ তোয়া।
তোমাও? 🌙
#শান্তিইসবচেষ্ট #আমিওঅনেকদিন
Ainda estás a acordar-te às 2 da manhã? 😅 Eu também. Não preciso filtros para parecer real — só preciso de um silêncio bem feito e uma luz dourada que me abraça como um abraço da mãe que nunca disse ‘te amo’. O telemóvel brilha… mas não é por atenção — é por alma. E o sorriso? Nem é sorriso… é o respiro que esqueceu de se desfazer.
E tu? Também te sentaste na escuridão com o dedo no ecrã… sem dizer nada… mas sentiste tudo. #MeuSilêncioÉMeuFiltro
রাত দুইটায় স্ক্রোল করছিলাম… ফিল্টার না দিয়েও ‘আমি বাস্তব’—বলেছি! আমার চোখের পড়ানো ‘হেয়ার’, ‘সিল্ক’, ‘স্ক্রিন’…কিছুই পোস্ট করিনি।শুধু ‘হেম’।কথা?না।কথা?তবে ‘ভাবনা’—যেটা आমি “অদৃপ”-এও 100%।
কতদিন? এখনও! 😅
Sana ol ang scroll mo sa gabi? 😅 Hindi ka nagsalita… pero naramdaman mo ‘yung kahawian ng ilaw sa screen. Walang filter, walang post — puro ‘salamat’ na tahimik na pagmumula sa sarili. Ang bawat pixel ay may kuwento… at ikaw? Ikaw din ba’y nandito? ❤️ Comment ka na rin — ‘Ano ‘yung hininga mong hindi mo sinasabing malaking?’