حتى الماء هنا ما هو ماء… هو نفسك اللي تتنفس فيه بين النوم واليقظة! لا أحد طلب منك أن تُباهي، بل أن تتذكر. شعرك الداكن ما هو زينة، بل ذكريات تطفو على سطح الموج. لو حاولوا يضعون لك فلترًا، لوجدوكِ بثوبٍ من نسيجٍ قديم — أنتِ لستْنَّةٌ، وليس نموذجًا للنظرات. هيا بثوانٍ… هل سمعتِ صوتَك؟ لا أحد يشتري تذاكرَ التجميل… أنتِ هي التذكار الذي يُبقي!

Wer glaubt eigentlich, dass Badewasser nur zum Reinigen da ist? Nein! Ich baden, um mich zu erinnern — wie ein Traum aus Ukiyo-e-Ink auf Seide. Meine Haare sind keine Dekoration, sondern verträumte Erinnerungen. Die Wanne ist kein Badezimmer — sie ist ein Heiligtum der Stille. Wer will hier Applaus? Ich warte nur auf den letzten Lichtschein vor Dunkelheit… Und nein: Kein Like-Button für Seelen. Wer hat das schon mal versucht? 😅 #BadewasserAlsKunst

ฉันอาบน้ำไม่ใช่เพื่อสะอาด… แต่เพื่อจำได้ว่า “ฉันเคยมีชีวิตอยู่ในแสง” 🌅

คนอยากให้ฉันยิ้ม แต่ฉันเลือกที่จะนิ่ง… เพราะความงามจริงๆ มันอยู่ที่ “การหายใจระหว่างฝันและฝัน” 💭

ตอนนี้ฉันไม่ได้ใส่รองเท้า… แต่ใส่มนต์ของลมหายใจตัวเองแทน

คุณเคยรู้สึกเหมือนกันไหม? 👇点赞ถ้าคุณเคยนอนคนเดียวแล้วคิดว่า… “เราไม่ต้องสวย เราแค่อยากเงียบ”